1ο
Ελλάς δεν θάσαι πάντοτε σαν σήμερα ζωσμένη
με καταιγίδες και βροντές. Ταχιά αναγεννημένη
πάλι ο Ήλιος θα χρυσώσει τα μαλλιά σου
όταν μ' οργή ξεσηκωθούν τα ηρωικά παιδιά σου.
2ο
Του Έλληνα η καρδιά η προικισμένη
είναι απ' τους θεούς μας κουρδισμένη
να κάνει κατορθώματα μεγάλα
ή νάναι άχρηστη, ενός αχρείου σκλάβα.
Μα σαν τις πίκρες και τις λύπες θα χορτάσει
και μαραμένη η ζωή του πριν περάσει
θα εκραγεί σαν μία βόμβα μεγατόνων
για ν' αφανίσει την γενιά πατριδοκτόνων.
3ο
Σιγά-σιγά βραδιάζει εδώ πέρα.
Κλέβουν το φώς. Μαυρίζει η πλάση.
Δεν θα ξανάρθει πια καινούργια μέρα.
Τα κύμβαλα χτυπούν λυπητερά. Ο πόνος έχει φτάσει.
Εδώ τα " βόδια " ησυχάζουν και πεθαίνουν
και τα "αρνάκια" ήσυχα, στη στάνη μπαίνουν.
31/3/2011
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου