'Ηταν αναμενόμενο
δεν πήγαινε πιό πέρα.
Την κεφαλή επί πίνακι
ζητούσαν κάθε μέρα
του δύστυχου του Θοδωρή,
βουλευτές και "λαοτζίκος".
κι ο Καραμανλής π'αρνούνταν
τον "παραίτησε"! Αδίκως ;;
Κινείται όπως ο "Νονός".
Την κάλυψη ποθεί.
Είναι ο ίδιος ένοχος.
Πασχίζει να σωθεί.
Τον προστάτευε με πείσμα
μα χιονιάς ήρθε γοργά.
Τώρα που τ' αποφάσισε
είναι πολύ αργά.
Αυτός ο γιός του ταχυδρόμου,
της κομπίνας "στρατηγός"
πλούτησε αναπάντεχα
σαν κρυφός Πρωθυπουργός.
Ξεκίνησε απ'το τίποτα.
Ανέβηκε ψηλά.
Η τύχη του η ανέλπιστη
του πήρε τα μυαλά.
Η μοίρα του αβέβαιη
Φίλους πιά δεν κερδίζει.
'Οποιος του συμπαρασταθεί
η μπόχα τον βρωμίζει.
Αυτά παθαίνει έκαστος
που καβαλάει καλάμι
και που προβάλλει άτρωτος.
Τον παίρνει το ποτάμι.
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου