Ψάχνω να βρώ τον άνθρωπο !

Τους αγύρτες και τους φαύλους τους σουβλίζω σαν ψητό
Είναι πρόσωπα γελοία και μου φέρνουν εμετό
Μια φωνή μου ψιθυρίζει στου μυαλού μου την οργή
"Μην θυμώνεις και μην βρίζεις.Τι είναι τέλειο στη γή;"

"Δώσε και συ τ'Ατλαντικού τα στρέματά σου όλα,
τώρα στον προστυχο Εφραίμ,τον νέο Λογιόλα.
Την Αττική,ανταλλαγή, ο Κώτσος να του δώσει
τους φουκαράδες γεωργούς όλους να ξεσπιτώσει."

"Βατοπέδιον μην ψάχνεις.Στόματα,αυτιά,κλεισμένα.
Δημόσια οικόπεδα έχ' η μονή κλεμένα
και δάση,λίμνες και χωριά,με ιερόν κανόνα."
Καλώς τον σατανά Εφραίμ,το κτήνος του αιώνα.

Ψάχνω να βρώ τον άνθρωπο.Με το λιχνάρι βγήκα
μα όσο και να έψαξα,μόνο σαπίλα βρήκα.
Βρήκα πολλούς ανίκανους,κλέφτες,πρώτοι περνάνε.
Κτήνη που γίναν άνθρωποι. Αυτοί μας κυβερνάνε.