Η τέχνη του διοικείν

Κάθε εποχή έχει ανάγκη από ειδικές αξίες.Οι αξίες για
να παραχθούν κα να εφαρμοσθουν,έχουν ανάγκη ειδικών
προσώπων. Είναι τα άτομα εκείνα που θα προοθήσουν
την κοινή ανάγκη για ευημερία και προκοπή.
Είναι τα προικισμένα εκείνα άτομα που εξυψώνουν
την κοινωνία και γενικότερα το ανθρώπινο γένος.

Η επιδίωξη κάποιου να εκλεγεί σέ ένα κοινωνικό αξίωμα
δεν πρέπει να είναι απλή επιθυμία και που θα προσδοκά
πως χάρη σ'αυτό το αξίωμα,θα αποκτήσει δόξα και πλούτη
(όπως γινεται στις μέρες μας.)
Αντίθετα. Θα πρέπει να διακρίνεται για τις αρετές του,
πνευματικές,ηθικές και ανθρωπιστικές.
Η Διοίκηση,η Διαχείριση των κοινών, είναι Υψηλή Τέχνη
και Επιστήμη.Και όπως κάθε επιστήμη έτσι και τούτη,
χρειάζεται το άτομο να διαθέτει 'Ηθος,ευφυία,αντίληψη,
φαντασία,μεθοδικότητα,επιμέλεια και προσήλωση στον
σκοπό,εξαιρετική ικανότητα,εγρήγορση και ζωντάνια.
Το φώς της ακτινοβολίας απαραίτητα να συνοδεύει την
προσωπικότητα. Μιά προσωπικότητα απλή,απέριττη και
ολοκληρωμένη, που να χαρίζει μιά απλή γοητεία με την
συμπεριφορά του και να είναι παράδειγμα προς μίμηση.

Επιθυμία του ζωηρότατη να είναι μιά και μοναδική: Να γίνει
το δέντρο που θα καρποφορήσει τον εκλεκτό νόστιμο καρπό
που θα τον γευθούν όλοι ανεξαιρέτως.

Δυστυχώς σήμερα, τα άτομα που ανέρχονται στα ανώτατα
πολιτικά αξιώματα,είναι άτομα χωρίς ηθικές αξίες,ηθικές
αναστολές, χωρίς οράματα, άτομα παντελώς ανίκανα που τα
διακρίνει η τεμπελιά και που μοναδικός τους σκοπός είναι
να θησαυρίσουν, βάζοντας χέρι στον κρατικό κουρβανά,
εκμεταλλευόμενοι την υψηλή τους θέση.
'Η αλλα πάλι άτομα, δεν έχουν άλλο τί εκτός απ την προίκα
ενός βαρύγδουπου ονόματος, εκ κληρονομιάς, το οποίο
χρησιμοποιούν σαν εφαλτήριο για να ανέλθουν.
'Εχουμε για παράδειγμα μερικά τέτοια άτομα,όπως:
Βουλγαράκηδες και όχι μόνο,Μητσοτάκηδες,Παπανδρέου,
Καραμανλής.
Είναι άτομα της διαπλοκής,της αρπαχτής,
της μηχανορραφίας,του ρεβανσισμού. Το συμπέρασμα
τούτο εξαγεται από τον "βίο" και την "πολιτεία" τους.
'Ολοι τους εμφορούνται από άκρατη επιθυμία ή ματαιοδοξία
που ακούγεται "Αγάπη για αυτοπροβολή". Γιατί έτσι μόνο
γίνονται λαμπεροί στους ψηφοφόρους , απ' τους οποίους
θέλουν να υφαρπάξουν την ψήφο τους,για τον λόγο ότι
στερούνται άλλων πρτερημάτων, εκτός της απάτης.

Θα ήμουν ο τελευταίος που θα υποβάθμιζε τις
αδιαμφισβήτητες ανωτερότητες και ικανότητες, εφ'όσον
αυτές υπήρχουν πραγματικά, σε άτομα, στον χώρο της πολιτικής.
Και μπορώ να καυχώμαι ότι τουλάχιστον βρίσκομαι πολύ
μπροστά στην αμεροληψία και στην αγάπη της Δικαιοσύνης.
Επειδή όμως όλα γύρω απ την πολιτική είναι μια
φαρσοκωμοδία, ένα θέατρο κακοπαιγμένο,που δεν αξίζει
να το βλέπει κανείς νουνεχής,είμαι πολύ αυστηρός με αυτούς
τους σαλτιμπαγκους της πολιτικής,που μας αραδιάζουν
ψεύδη επί ψευδών, που όμως με τα αχαρακτήριστα έργα τους
βλάπτουν σοβαρά τα λαϊκά στρώματα και διαταράσσουν
ή και κομματιάζουν ακόμη τον κοινωνικό ιστό.