Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Ο λαός έχει ανάγκη από μύθους,παραμύθια,υπερβολές,οράματα.
Θέλει να αποφύγει την καθημερινή μιζέριά του και να αντικρίζει το ιδεώδες,το ιδανικό,
το ύστατο, το μεγαλειώδες.
Αυτή την βαθειά ανάγκη του για όνειρο και υπέρβαση,έρχονται να του την ικανοποιήσουν
οι αυτόκλητοι επίδοξοι σωτήρες του,τάζοντάς του την προσεχή πραγματοποίηση της νοσηρής
του ουτοπίας.

Οφθαλμοί ευπειθέστεροι ώτων : λέει ο Ηράκλειτος:
Μα ο λαός διαφωνεί. Θέλει λόγια που να του χαϊδεύουν τ'αυτιά και ας απέχουν πολύ απ' την
Αλήθεια !
Ο μύθος κτίζεται πανω στίς μαγικές λέξεις. Τις "φανταχτερές γενικότητες": Ελευθερία,Ισότητα,'Οραμα,Ειρήνη,Γαλήνη,Ευτυχία,χαρά,
σοσιαλισμός,δικαιοσύνη,προκοπή,ξεκούραση,ευμερία,παιδεία,
ψωμί,εδώ και τώρα κλπ.

Αυτές οι "φανταχτερές γενικότητες" έλκουν σαν μαγνήτης τους όχλους,ζωντανεύοντας τους το
όνειρο και μετατρέποντάς το σε ελπίδα.'Ετσι οι όχλοι υπνωτίζονται απ'τους επίδοξους
σωτήρες τους και γίνονται υποχείρια και σκλάβοι τους,ενεργώντας σαν υπνωτισμένοι.-
Και επειδή καθώς λέγεται,η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία,οι όχλοι δεν κουράζονται ποτέ να
την κουβαλάνε σ'όλη την επίγεια ζωή τους.Και επειδή οι"αυτόκλητοι σωτήρες" μας ξέρουν
πώς αν αφαιρέσουν απ τους όχλους τα όνειρα,οι όχλοι είναι πεθαμένοι,γι'αυτό φροντίζουν
με τις "φανταχτερές γενικότητες" να μας κρατάνε τα όνειρά μας ζωντανά.-

Σαν άνθρωποι όμως της τρίτης χιλιετίας,έχοντες την στοιχειώδη μόρφωση,μιά κοινή λογική
και τις αποκτηθείσες απ τα ανάλογα γεγονότα εμπειρίες μας,δεν θα πρέπει στο εξής να πεφτουμε στην καλοστημένη παγίδα τους, επιβραεύοντάς τους για πολλοστή φορά,δίνοντάς τους το δικαίωμα
να μας χαρακτηρίζουν α ν ό η τ ο υ ς.-