ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΗΣ

Όλες οι μέρες είναι όμορφες και η ζωή γλυκειά.
Μα άλλη χαρά ο πλούσιος κι άλλη ο πεινασμένος,
παίρνει.Γιατί στον απάνθρωπο τούτο κόσμο
οι διακρίσεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Η ζωή μάς πετάει στην ζυγαριά της με προκατάληψη.
Τους πλούσιους στο ένα τάσι,τους φτωχούς στοιβάζει στο αλλο.
Να γιατί οι πλούσιοι σηκώνονται ψηλά.
Επειδή οι φτωχοί,που είναι περισσότεροι γέρνουν
το τάσι προς τα κάτω,δίνοντας ανοδική όθηση στους πλούσιους.
Έτσι δουλεύει ο μοχλός της Δύναμης.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων.
Αυτοί που ταξιδεύουν Πρώτη θέση στο πλοίο της ζωής,
και εκείνοι που δεν έχουν θέση, μα ταξιδεύουν λαθρεπιβάτες.

Λαθρεπιβάτης σημαίνει να κρύβεσαι γιατί δεν έχεις να
πληρώσεις το εισητήριο.
Σημαίνει να μην έχεις να φάς,να πιείς,να ντυθείς,να μορφωθείς.
Να μην έχεις ταυτότητα,Διαβατήριο,χρήματα.
Να μην έχεις ΤΙΠΟΤΑ,ΤΙΠΟΤΑ,ΤΙΠΟΤΑ απολύτως
και να σε ταξιδεύει το πλοίο χωρίς να ξέρεις πού σε πάει
και η ζωή σου να εξαρτάται απ'την διάθεση του πλοιάρχου.

Της ζωής αισθάνομαι και γω ένας λαθρεπιβάτης όπου χρέος
μου είναι να σηκώνω ψηλά το τάσι των πλουσίων.
Όπου ο νόμος με τιμωρεί επειδή είμαι φτωχός.
Ακόμη και όταν έχω δίκαιο,πάλι με τιμωρεί.Να μ'έχει
πάντα τρομοκρατημένο, με το κεφάλι σκυμένο.

Η κυβέρνηση,σαν δράκουλας μου πίνει το αίμα
και η εφορία με καταδιώκει όταν δεν έχω να πληρώσω.
Όμως οι πλούσιοι έχουν ειδική μεταχείριση,
γιατί στηρίζουν τηνκυβέρνηση.Έτσι και οι ίδιοι
θωπεύονται απ' αυτήν.
Αυτοί πάντα δεν πληρώνουν διά νόμου.
Αυτοί συνεχώς δυναμώνουν πίνοντας το αίμα των φτωχών
και αδύνατων του κόσμου τούτου και ίδιοι με βδέλλες,
παχαίνουν υπερβολικά.

Της ζωής ο λαθρεπιβάτης δεν πρέπει να έχει γνώμη.
Πρέπει να αποδέχεται την γνώμη των πλούσιων, να αρκείται σ'αυτά που του δίνουν.
και να είναι ευχαριστημένος με ό,τι του δίνουν.
Δεν πρέπει να τρώει πολύ και παντα πεινασμένος να είναι.
Και προπαντός πρέπει να αισθάνεται ανασφάλεια,
για να ψηφίζει"δημοκρατικά"ό,τι οι δυνατοί προστάζουν.
Ο λαθρεπιβάτης πρέπει να φοβάται.
Γιατί μόνο με τον φόβο γίνεται εκμεταλεύσιμος και πιόνι,
όμοια,όπως η πουτάνα φοβάται τον νταβατζή της.
Αλλιώς θα γίνει επικίνδυνος τόσο,ώστε να καταστρέψει
την υποκριτική κοινωνική αρμονία.

Ο νόμος για τους λαθρεπιβάτες,εξαντλεί
όλη την σκληράδα του. Σύνταξη μικρή και στα 70 χρόνια,
αλλά τόση, που να μην φθάνει να ζήσει αξιοπρεπώς.

Η μελέτη Σπράου επιμένει με υποκρισία περισσή:
Οι λαθρεπιβάτες συνταξιούχοι είναι πολύ επιζήμιοι.
Πρέπει να εξοντώνονται, με Ανθρωπιά! όμως,ώστε
να ζούν δηλαδή όσο γίνεται λιγότερο,μην βλέποντας
στα γηρατειά τους μια άσπρη Μερα.

Τι όρνεα λαθρεπιβάτες που είμαστε!!
Εκτός από πολλοί είμαστε και πολύ δειλοί και βλάκες.
Χαίρε βλάκα λαθρεπιβάτη της ζωής και υπάκουσε
σ' ό,τι σε διατάζουν, άτολμε, δειλέ.